Zajęcia w zespole tanecznym
odbywają się dwa razy w tygodniu. Praca odbywa się w trzech grupach na różnym
poziomie zaawansowania:
- Grupa najmłodsza - to uczniowie klas pierwszych tutejszego Zespołu Szkół
Zawodowych. W grupie tej prowadzone są zajęcia umuzykalniąjące i urytmiczniające.
Młodzież zapoznaje się z podstawowymi krokami tańców ludowych oraz z
przyśpiewkami. Na tym etapie zwraca się szczególną uwagę na dbałość o poprawną
sylwetkę i estetykę ruchu. Po rocznej nauce uczniowie potrafią rozróżnić
charakter tańców z poszczególnych regionów Polski.
- Grupa średnia - to ci którzy zdecydowali się nadal pracować w zespole
tanecznym. Rozbudzona została w nich pasja i zamiłowanie do piękna polskiego
folkloru Oni już wiedzą, że posiadają zdolności i się w tym odnajdują. Dzięki
ich zaangażowaniu, w grupie tej pracuje się już nad programem artystycznym. Wraz
z nauką tańca i śpiewu zapoznają się z tradycją poszczególnych regionów i
kostiumami.
- Grupa najstarsza - to najbardziej wytrwali, ci na których można zawsze liczyć.
Taniec i śpiew jest ich pasją. Tworzą wspaniałą atmosferę podczas pracy. Są
wzorem dla młodszych. Cechuje ich samodyscyplina i odpowiedzialność. Po kilku
latach żmudnych ćwiczeń są wytrawnymi tancerzami a ich wiedza o folklorze
polskim daje im świadomość wartości kulturowych, które przekazywano im w
zespole.

Opracowaniem muzycznym od 1990 roku zajmuje się Wojciech Kalisz. Prowadzi on
indywidualne zajęcia nauki gry na instrumentach dla chętnych i posiadających
predyspozycje muzyczne. Uczniowie ci wspólnie z nim tworzą kapelę ludową, która
przygrywa do tańca i śpiewu. Od 4 lat do kapeli dołączają na ważne koncerty lub
wyjazdy festiwalowe za granicę autentyczni muzycy ludowi - Stefan i Józef Wrona
grający z pokolenia na pokolenie.
Na repertuar zespołu składają się układy choreograficzne opracowane przez panią
Annę Kutynę, wykonywane przez grupę średnią i najstarszą. Są to następujące
opracowania - wiązanki tańców: lubelskich, powiślańskich, wielkopolskich,
śląskich, rzeszowskich, nowosądeckich, łowickich, sztajerek i polka warszawska,
- tańce narodowe: mazur, polonez, oberek, kujawiak, krakowiak.
W repertuarze zespół posiada także pieśni ludowe, kolędy i pastorałki. W
opracowaniu pana Wojciecha Kalisza.
Oprócz koncertów i wyjazdów zespół uczy pracy i odpowiedzialności zespołowej,
daje radość tworzenia, poczucie własnej wartości i przynależności kulturowej,
poczucie tożsamości narodowej.
W przeprowadzonej ankiecie na
pytanie, które brzmiało: "Jakie są podstawowe korzyści z uczestnictwa w Zespole?
- udzielone wypowiedzi świadczą o tym, że członkowie mają pełną świadomość tego,
co przynosi im przynależność do Zespołu. Wypowiedzi były bardzo zróżnicowane,
niektóre jednak powtarzały się, na 20 osób - 10 odpowiedziało, ze największą
korzyścią, jaką daje uczestnictwo w Zespole, jest możliwość poznawania innych
ludzi, 8 osób wymieniło możliwość wyjazdów zagranicznych i zwiedzania różnych
zakątków świata; 5 osób - możliwość poznania folkloru różnych regionów Polski,
udział w festiwalach krajowych i zagranicznych; po 4 osoby wymieniły:
- utrzymanie kondycji fizycznej;
- możliwość nauki tańców regionalnych;
- poznawanie folkloru innych państw;
po 3 osoby wymieniły:
- szansę na znalezienie przyjaciół,
- możliwość zwiedzania Polski
- możliwość spotkania ciekawych ludzi,
- poznawanie dawnych obrzędów i zwyczajów,
- kontakt z rówieśnikami;
po dwa razy wystąpiły takie wypowiedzi jak:
- szansa nauki działania w zespole,
- dzięki zespołowi człowiek staje się otwartym, umiejącym przezwyciężać tremę,
- utrzymuje ładną wyprostowaną sylwetkę,
- ma możliwość udziału w koncertach.
Wystąpiły także pojedyncze wypowiedzi:
- człowiek, który należy do zespołu nabiera śmiałości,
- ma możliwość nawiązywania kontaktów zagranicznych,
- ma szansę na szlifowanie języków obcych,
- możliwość nauczenia się też takich tańców jak tango, walc, jave,
- szerzenia kultury ludowej,
- możliwość prezentacji naszego folkloru innym,
- poprawę poczucia rytmu,
- Zespół uczy koleżeńskości, szacunku dla ludzi i kultury,
- Zespół stwarza wspaniałą atmosferę, której nie ma ani w domu, ani w szkole,
- próby to relaks po przepracowanym dniu,
- oderwanie się od monotonii życia codziennego,
- radość pracy w zespole,
- miłe spędzenie wolnego czasu,
- szansa na zwolnienie ze szkoły,
- współzawodnictwo.
Oto przykłady dwu wypowiedzi:
Dla mnie uczestnictwo w
zespole to ogromna radość, tu nauczyłem się nawiązywać kontakty z rówieśnikami,
z innymi ludźmi. Próby są chwilami wysiłku, ale i ogromnej radości, są
oderwaniem się od problemów życia codziennego.
[chłopak, lat 20]
Zespół, to grupa ludzi,
którzy trzymają się razem, tworzą niepowtarzalny klimat, którego nie da się
odnaleźć ani w domu, ani w szkole (...) dla mnie osobiście to miejsce, którego
nie zamieniłabym na żadne inne.
[dziewczyna, lat 19]
W chwili obecnej wychowanie młodzieży jest zupełnie inne niż jeszcze dziesięć
lat temu. Brakuje współczesnych wzorów do naśladowania. Jest to problem całego
społeczeństwa. Funkcję wychowawczą młodego pokolenia w dużym stopniu przyjęły
środki masowego przekazu. Rodzice zajęci zdobywaniem środków na utrzymanie
rodziny, mają coraz mniej czasu dla swoich dzieci. Trudno więc się dziwić, że
młodzież może mieć trudności z odpowiednim zachowaniem się, czy też problemy
emocjonalne. Zespół od początku swego istnienia dbał w równej mierze, o poziom
artystyczny, jak też o to, żeby wszyscy uczestnicy czerpali radość z pracy
zespołowej, osiągali satysfakcję osobistą, byli obdarzani szacunkiem i
zaufaniem. Te czynniki są ważne w życiu każdego człowieka.
Świadczy o tym większość wypowiedzi udzielanych w ankiecie na pytanie, które
brzmiało: "Jakie miejsce w twoim życiu zajmuje działalność w Zespole?" Proszę o
szczerą odpowiedź.
Ankietowani podkreślali, że Zespół w ich życiu spełnia ważną rolę: 3 osoby
stawiają Zespół zaraz za domem i szkołą, 2 osoby stawiają Zespół na równi ze
szkołą, 2 osoby twierdzą, że jest czymś wyjątkowym.
Były też następujące wypowiedzi:
Zespół jest dla mnie rzeczą
nadrzędną, zawsze znajduję dla niego czas, choćby kosztem własnego czasu
wolnego, życie bez niego byłoby nudne. Zespół nadaje mu barw, sprawia, że staje
się ono naprawdę niepowtarzalne.
[dziewczyna, lat 20]
Nie wyobrażam sobie tego,
jak bym wypełnił wolne chwile bez zespołu. To jest hobby bez którego "trudno
żyć". Cieszę się na każde spotkanie, każdy koncert. Gdy jest jakaś przerwa
(wakacje, ferie) brakuje mi bardzo zespołu. Tej niepowtarzalnej atmosfery, pracy
i radości.
[chłopak, lat 19]
Działalność w zespole zajmuje w moim życiu szczególne miejsce. Gdy czasem zdarzy
mi się, że nie mogę pójść na próbę, to w tym czasie nie mogę skupić się na
żadnej rzeczy którą wykonuję. Zamierzam tańczyć jak najdłużej, także na
studiach.
[dziewczyna, lat 18]
Obecnie w Zespole młodzież przebywa przeciętnie 4 - 6 lat. Szybko poznają swoje
możliwości, zalety, wady, mają świadomość, że atmosferę w Zespole tworzy każdy z
nich. Dlatego problemy są załatwiane we własnym gronie. Tutaj zawsze otrzymują
pomoc jeżeli znajdują się w potrzebie. Świadomość tego daje im poczucie
bezpieczeństwa i zaufania. Jednocześnie uczą się odpowiedzialności nie tylko za
siebie, ale za cały Zespół. Jest to dla młodych ludzi bardzo ważne, dowodem na
to są odpowiedzi udzielone w ankiecie na pytanie: "Co oceniasz pozytywnie w
działalności Zespołu? Uzasadnij swoją odpowiedź."
Wypowiedzi były bardzo różne. Jednak każdy oceniał pozytyw-nie działalność
Zespołu. 5 osób podkreślało znaczenie specyficznej atmosfery. Oto najciekawsze
wypowiedzi:
W zespole panuje swoista
atmosfera, która jest trudna do opisania. Żeby poczuć tę atmosferę trzeba po
prostu uczestniczyć w zajęciach. W zespole razem się śmiejemy, bawimy, wspólnie,
przeżywamy nasze sukcesy i porażki, a także rozwiązujemy swoje problemy. Tu
nawzajem sobie pomagamy, szczególnie przed i po występach. Możemy liczyć na
siebie.
[chłopak, lat 20]
Pozytywne cechy Zespołu to:
ciepła rodzinna atmosfera - czuję, że moja praca jest doceniana i czuję się z
tym dobrze.
[dziewczyna, lat 17]
Pozytywne cechy Zespołu:
- rodzinna atmosfera, - możemy na siebie liczyć, pomagamy sobie nawzajem;
- wyróżniamy się w szkole - świetnie się razem czujemy, potrafimy doskonale
zorganizować zabawę sobie i innym, nie ma wśród nas zawiści i zawziętej
rywalizacji;
- to, co nas łączy to nie tylko folklor, ale zamiłowanie do tańca, śpiewu i
dobrej zabawy;
- duży nacisk kładziemy na kulturę osobistą, odnosimy się do siebie z
szacunkiem.
[dziewczyna, lat 20]
Ale tak jak wszędzie istnieją dwie strony medalu. Oprócz tych pozytywnych cech,
jakie dostrzega młodzież w działalności Zespołu, są także i negatywne. Należy je
przeanalizować i wyciągnąć odpowiednie wnioski na przyszłość.
Co prawda 10 osób odpowiedziało, że nie ma takich rzeczy, które by im się nie
podobały, a w jednej ankiecie w ogóle nie było odpowiedzi, to jednak 4 osobom
nie podobało się nagminne opuszczanie prób przez niektóre osoby. Oto jedna z
wypowiedzi:
W zespole nie podoba mi się
to, że wielu jego członków opuszcza zajęcia. Spowalnia to tempo nauki nowych
układów tanecznych i jest nie fair wobec innych regularnie uczestniczących w
zajęciach. Myślę, że nie da się nikogo zmusić do udziału w zajęciach, ale każdy,
kto zdecydował się na pracę w Zespole, to sam powinien mieć poczucie obowiązku i
nie opuszczać zajęć.
[chłopak, lat 17]
Trzy wypowiedzi były zupełnie odmienne od pozostałych, dlatego przytoczę je
wszystkie:
W zespole nie podoba mi się:
wpuszczanie na scenę osób mało znających układy taneczne, po to tylko aby było
więcej par, lub po to, aby coś sobie zatańczyły; dopuszczanie do koncertów lub
branie na wyjazd osób, które często opuszczają zajęcia, brak dyscypliny na
próbach (kiedy zabawa to zabawa, a kiedy praca to praca), co niestety widoczne
jest później na scenie. Nie podoba mi się, że pani instruktor na nas nie krzyczy
i nie wytyka nam imiennie popełnionych na koncercie błędów. Uważam, że wbrew
pozorom spowodowałoby to większą koncentrację i mobilizację z naszej strony.
[dziewczyna, lat 19]
W Zespole nie podoba mi się tylko jedna rzecz. Uważam, że starsza młodzież w
Zespole mogłaby trochę więcej pomagać młodszym.
[dziewczyna, lat 16]
W Zespole oprócz tych wspaniałych dla mnie rzeczy zauważyłam niepokojące fakty.
Niestety kolejne nowe grupy młodzieży, która tu przychodzi zamienia Zespół w
miejsce spotkań towarzyskich, a brak umiejętności koncentracji, podstawowych
zasad kultury, wytrwałości, powoduje, że uczą się wolniej i szybciej rezygnują.
Nie chce im się ciężko pracować. Są słabi. Wydaje mi się, że brakuje im dobrych
wzorców wyniesionych z domów i szkoły. Więcej pracy instruktor musi włożyć w
dyscyplinę, kulturę, dobrą atmosferę i zachęcanie ich do pracy nad sobą.
[chłopak, lat 20]
Wszystkie przytoczone wypowiedzi powinny zmuszać do zastanowienia, co jest
przyczyną takich, a nie innych opinii i co należałoby zrobić, żeby ten stan
rzeczy zmienić?
Funkcjonowanie Zespołu ma ważny aspekt społeczno - kulturalny: jest animatorem
kultury i tradycji ludowej wśród szkolnej i lokalnej społeczności. |